Inflatie, welkome bondgenoot van politiek.

De afgelopen tijd lazen en hoorden we veel over de pensioenen in de media. Zeer waarschijnlijk zal een fors aantal pensioenfondsen genoodzaakt zijn om te korten op de pensioenen in 2013. Deze kortingen krijgen aandacht omdat het te maken heeft bestuurlijke beslissingen. Terloops wijdden journalisten nog een enkel regeltje aan inflatie. De pensioenen zijn niet meer waardevast, al enkele jaren niet meer. Dit inflatieproces heeft precies hetzelfde gevolg als de formele aanstaande kortingen op de pensioenen.
De betekenis van het recht op pensioen komt er op neer dat je het recht hebt op een bepaalde hoeveelheid goederen en diensten. Inflatie betekent dat je voor hetzelfde pensioenbedrag steeds minder goederen en diensten kunt kopen. Dit pakket heb je zelf in het verleden geproduceerd. Voor de overbrugging in de tijd heb je een pensioenfonds nodig dat dat pakket destijds heeft uitgeleend. Op het moment dat je met pensioen gaat is het fonds verplicht je dit pakket terug te geven. Echter door de inflatie krijg je minder goederen terug.

Kort gezegd gezegd, een deel van onder andere de Griekse bevolking heeft genoten van producten door andere inwoners van EU “uitgeleend” aan hen. Ze kunnen deze productieprestaties niet terug geven als gevolg van de politieke beslissingen van de Griekse regering. In termen van geld: de Griekse regering heeft in het verleden teveel geleend en kan nu haar schulden niet meer aflossen.
Ze wordt misschien gered door andere Europese regeringen: dit een verdelingsprobleem in de zin van welke groepen krijgen minder goederen en diensten dan waar ze recht op hebben. De verdeling geldt zowel tussen landen als tussen groepen binnen de landen zelf. Voor Nederland is het duidelijk wie het gelag gaan betalen. Het gemakkelijkste is de inflatie zijn gang laten gaan. Er is geen discussie voor nodig in het parlement, geen besluiten van de regering, het gaat nagenoeg vanzelf.

Wie betaalt dan?
De mensen met een vast inkomen: loontrekkenden die geen loonsverhoging krijgen, gepensioneerden die geen prijscompensatie krijgen, kleine spaarders en uitkeringsgerechtigden die geen compensatie krijgen. Door het bevriezen van de pensioenen bijvoorbeeld hebben gepensioneerden sinds 2007 alleen in ons land al ongeveer € 3 mrd bijgedragen aan de tekorten van landen die hun schulden niet meer kunnen financieren. Als je door de geldsluier heenkijkt zie je dat inflatie ordinaire diefstal is, georganiseerd door regeringen die het te royaal uitgeven niet kunnen laten.